ΔΡΑΣΗ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΔΙΑΚΡΙΣΕΩΝ – ΙΣΟΝ
Έχουμε ίσες ευκαιρίες στη ζωή μας, όποια κι αν είναι η ιθαγένειά μας, το φύλο μας, ο τόπος μας; Είναι, πραγματικά, η ισότητα αρχή για το κοινό μας βίο; Έχουμε όλοι και όλες, δικαίωμα λόγου, εξ ίσου; Είμαστε ίσοι απέναντι στους νόμους; Διαθέτουμε τα ίδια δικαιώματα ώστε να διαμορφώνουμε τις αποφάσεις της πολιτείας; Μάλλον απέχουμε αρκετά από το να απαντήσουμε καταφατικά και χωρίς εξαιρέσεις στα ερωτήματα αυτά.
Το πρώτο ερώτημα όμως είναι αν είμαστε πεισμένοι ότι η ισότητα είναι αρχή και όλες οι πτυχές της αξίζει να διέπει τη ζωή στο σπίτι, στη δουλειά, στον ελεύθερο χρόνο μας. Αν έχουμε ανοχή στην άλλη γνώμη, στην άλλη προσέγγιση, στην άλλη επιλογή. Αν απορρίπτουμε τις διακρίσεις. Αν και πόσο δημοκράτες είμαστε τελικά.
Αν λοιπόν η στάση μας είναι δημοκρατική, μπορούμε να δώσουμε μαζί τη μάχη για την ισότητα και κατά των διακρίσεων. Με πρώτο μέτωπο απέναντι στη πιο βαθιά αντιδημοκρατική μάστιγα: τις πελατειακές σχέσεις! Την εκδοχή της αναξιοκρατίας που μαστίζει, κυριολεκτικά, τη κοινωνία μας. Με ανυπολόγιστο κόστος στη δημόσια ζωή μας.
Με υπονόμευση της αίσθησης κοινής μοίρας. Με καταστρατήγηση του «κοινού περί δικαίου αισθήματος» και τις επακόλουθες εντάσεις. Με παγίδευση όλων μας στη μετριότητα, την απελπισία και τη μη πολιτική. Με απαξίωση της διαφάνειας, της δημοσιότητας και της διαβούλευσης.
Η συμμετοχή μας στον αγώνα για ισότητα κάνει τη ζωή μας καλύτερη. Αυτή τη συλλογική δράση ονομάσαμε ΙΣΟΝ και… μπαίνουμε όλες και όλοι στην εξίσωση!
ΔΙΠΛΑ ΣΟΥ
Χωρίς τέλος οι δυσκολίες στην καθημερινή μας ζωή : από την ανεργία και τη φτώχεια μέχρι το άγχος των κατασχέσεων. Από την έλλειψη στέγης και τροφής μέχρι την αδυναμία επικοινωνίας μεταξύ συμπολιτών. Με πιο αισθητή την υποβάθμιση και την ασυνέχεια του κοινωνικής προστασίας και της κοινωνικής πρόνοιας. Με πιο οξυμένη την ανασφάλεια απέναντι στην εγκληματικότητα. Με πιο έντονη την καθυστέρηση στην απονομή της δικαιοσύνης. Με πιο σκληρή απ’ όλες την ταλαιπωρία από δημόσιες υπηρεσίες. Και πιο καταστροφική την καταρράκωση της δημόσιας εκπαίδευσης και υγείας.
Δεν έχουμε αυταπάτες! Μόνο με ριζική Αλλαγή στην οικονομική και κοινωνική οργάνωση μπορεί να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα αυτά. Μόνο με πολιτική βούληση, με εφικτές λύσεις σε πραγματικά προβλήματα και με δημοκρατική νομιμοποίηση μιας μεγάλης αλλαγής μπορούν να καλυφθούν οι λαϊκές ανάγκες.
Αλλά η ανάγκη αυτής της μεγάλης Αλλαγής δεν σημαίνει ότι πρέπει να παραιτηθούμε από «μικρές» συλλογικές πρωτοβουλίες. Αντιθέτως! Η ενεργοποίηση μας μπορεί να αντιμετωπίσει προβλήματα, να απαλύνει τις αρνητικές τους συνέπειες και να ενισχύσει την κοινή μας συνείδηση. Ο εθελοντισμός και η αλληλεγγύη λοιπόν μπορούν να βελτιώσουν τη καθημερινή μας ζωή. Nα στηρίξουν συνανθρώπους μας, να αναστηλώσουν το ηθικό όλων μας και να γεννήσουν ξανά μιαν ανέλπιστη ελπίδα.
Από την ΕΚΚΙΝΗΣΗ ανταποκρινόμαστε θετικά.
Από την ΕΕΔΗΜ συμβάλουμε στη δημιουργία ενός Δικτύου Αλληλεγγύης και Εθελοντισμού που θα δηλώνει και θα είναι ΔΙΠΛΑ ΣΟΥ !